- Menedżer
Osobowość menedżera jest pragmatyczna. Bez menedżera nie byłoby planowania, porządku ani przewidywalności.
Menedżer jest tą częścią nas, która idzie do supermarketu, kupuje duże opakowania i wnosi je do garażu. Tą, która systematycznie gromadzi wszelakie nakrętki, śrubki i wkręty w osobnych, skrupulatnie oznaczonych szufladkach, i która wiesza wszystkie narzędzia na ścianach w odpowiednim porządku: sprzęt do pielęgnacji trawnika na jednej ścianie, a narzędzia stolarskie na innej.
I żeby porządek został zachowany, maluje na ścianach kontury poszczególnych narzędzi tam, gdzie mają wisieć!
Przedsiębiorca żyje przyszłością, a menedżer – przeszłością.
Przedsiębiorca chce kontrolować, a menedżer – porządkować.
Przedsiębiorca dąży do zmian, a menedżer kurczowo trzyma się status quo.
Przedsiębiorca widzi w zdarzeniach możliwości, a menedżer dostrzega w nich problemy.
Menedżer buduje dom, a potem mieszka w nim przez resztę życia.
Przedsiębiorca też buduje dom, lecz gdy tylko go kończy, zaczyna myśleć o następnym.
Menedżer buduje porządek i układa rzeczy w rzędach. Przedsiębiorca tworzy rzeczy, które menedżer porządkuje.
Menedżer to ktoś, kto wchodzi na scenę po przedsiębiorcy i sprząta bałagan. Bez przedsiębiorcy nie byłoby bałaganu do sprzątania.
Bez menedżera nie byłoby firmy ani społeczeństwa. Bez przedsiębiorcy nie byłoby innowacji.
Konflikt pomiędzy przedsiębiorczą wizją i menedżerskim pragmatyzmem jest źródłem syntezy wielkich dzieł.
„MIT przedsiębiorczości”. Na podstawie badań Michael E. Gerber i zespołu w E-Myth Worldwide w ciągu ostatnich dwudziestu czterech lat.
